تمثیل مولانا
✍️✍️✍️استفاده ای از تمثیل مولانا در مواجهه ما با امام حسین علیه السلام
مولوی احتمالا در دفتر اول مثنوی یا دفتر دوم می گوید بین چینی ها و رومی ها در تزیین ساختمان ها و زیباسازی رقابت بود. پادشاهی بین آن دو خواست داوری کند برای همین یک گروه هنرمند چینی و یک گروه هنرمند رومی دعوت کرد و به هر کدام یک کاخ داد تا تزئین کنند.
چینی ها تا می توانستند خزانه دولت را خالی کردند و رنگهای مختلف خریدند و در دیوار را شلوغ و پلوغ رنگ کردند. رنگ روی رنگ متنوع شلوغ ...
ولی رومی ها فقط دیوارها را تمیز می کردند فقط سمباده می زدند تا جایی که در و دیوار و سقف مثل آیینه شده بود و انعکاس داشت...
پادشاه برای داوری آمد وقتی کار چینی ها را دید از این همه رنگهای متنوع و متکثر و متکاثف متعجب شد ولی وقتی وارد کاخ رومی ها شد از شدت صافی و زلالی و وحدت و یکرنگی کاخ مدهوش شد خصوصا آن که هر جا رفت عکس خود را در در و دیوار و سقف دید...
مولوی می گوید به جای تقلید ها و شلوغی ها و تکاثف ها باید آینه شد تا عکس رخ یار در آن منعکس شود...
ما هم با اولیای خا خصوصا امام حسین علیه السلام باید اینگونه باشیم بیشتر زنگار پاک کنیم چه زنگارهای فکری که در مغزهای ما فرو شده چه زنگار قلوبمان و چه زنگارهای رفتارمان...
اگر این طور شدیم مثل شهید ناصرالدین باغانی می شویم که فرمود من در دانشگاه امام صادق درس خواندم ولی از دانشگاه امام حسین فارغ التحصیل شدم...
@haghtalabebidar